Γερόντισσα Μελάνη Ανοικτή επιστολή
πρός τον καλούμενον επίσκοπον Ηλείας κ. Γερμανό
«Η υπακοή μου προς τον Θεό είναι υπεράνω της υπακοής μου προς τον Επίσκοπο».
Πέρασε ένας μήνας αδιανόητης ταλαιπωρίας μετά την παράνομη εκ μέρους σας δίωξη μας από την Ιερά Μονή μας, χωρίς καμμία θεολογική παράβαση των Ιερών κανόνων, χωρίς να απολογηθούμε, χωρίς καταδικαστική απόφαση εις βάρος μας, επειδή δεν δεχόμαστε ως Ορθόδοξη την σύνοδο (βλάσφημη παρασυναγωγή) της Κρήτης. Σας διαβεβαιώνουμε ότι κανείς από τους ιερείς, μοναχούς και μοναχές δεν δέχεται την ψευδοσύνοδο και το θέμα αυτό αποτελεί για την Ορθοδοξία καζάνι που βράζει.
Μας παραδώσατε αυτόν τον ιερό τόπο, τον οποίο συν Θεώ μετατρέψαμε σε μικρό επίγειο παράδεισο. Εργαστήκαμε με πολύ ζήλο, με πνευματική εργασία με σωματική εργασία και με τη συνδρομή ευσεβών δωρητών, οι οποίοι επιθυμούσαν να παραμείνει ο τόπος αυτός μία Ορθόδοξη πνευματική όαση, λατρείας του Τριαδικού Θεού και πνευματικής ενισχύσεως των Ορθοδόξων πιστών.
Διαδώσατε ότι αποδείχθηκα ανάξια της εμπιστοσύνης σας.
Εγκαταβιώνω στη Μητρόπολη σας 34 ολόκληρα χρόνια και με γνωρίζετε πολύ καλά, όπως και οι Χριστιανοί της Μητροπόλεως σας.
Επί τόσα χρόνια, μας γνωρίζουν ακόμα και οι λίθοι αυτού του τόπου, αίφνης γίναμε ανάξιαι της εμπιστοσύνης σας!
Πώς επί τόσα έτη σας τιμάμε ως Επίσκοπο μας και τώρα ξαφνικά εξαπολύσατε διωγμό;
Σας απαντώ ότι τους επισκόπους μας τους τιμάμε και τους υπακούομε, εφόσον αυτοί υπακούουν εις τους Ιερούς Κανόνες. Όταν αυτοί καταφρονούν τους Ιερούς κανόνες, τότε δεν δυνάμεθα να τους κάνομε υπακοή, εφόσον «εχθροί του Θεού και οι κοινωνούντες με αιρετικούς» κατά τον αγ. Ι. Χρυσόστομο.
Δημοσιεύσατε μία επιστολή-απάντηση σας, σε δική μου
επιστολή το 2015, στην οποία σας ζητούσα το αυτονόητο, δηλ. να έχουμε έναν ιερέα για τις ανάγκες της λατρευτικής μας ζωής. Δεν ζητήσαμε χρήματα, παρά μόνο να έχουμε την δυνατότητα να λειτουργούμε τις Κυριακές και τις μεγάλες εορτές και μας απαντήσατε με τρόπο, ο οποίος δεν σας τιμά και εκτίθεστε ενώπιον του Ορθοδόξου πληρώματος. Δεν έχει δε ουδεμία σχέση με τον λόγο της αποτειχίσεως μας από την παναίρεση του Οικουμενισμού.
Ουδέποτε επί τόσα έτη σας προσέβαλα ως Επίσκοπον μου, αλλ’ αντιθέτως πάντοτε σας τιμούσα και έτρεφα σεβασμό προς το πρόσωπο σας, το γνωρίζετε αυτό. Όμως η υπακοή μου προς τον Θεό είναι υπεράνω της υπακοής μου προς τον Επίσκοπο, όπως εντέλλονται οι Άγιοι Πατέρες. Αυτό αποτελεί θέμα σωτηριολογικό.
Απορούμε πώς δεν σας ήλεγξε η συνείδηση, και προέβητε σε αυτή την φοβερή πράξη δίωξης των μοναζουσών, επειδή θέλουμε να διαφυλάξουμε στο ακέραιο την Αγίαν Ορθόδοξη Πίστη μας όπως μας παρεδόθη από τους Αγίους Πατέρες μας αναλλοίωτη και ανόθευτη.
Πώς δεν φοβάσθε την φρικτή απολογία επί του φοβερού Βήματος! Την βάναυση αυτή ενέργεια σας να διώξετε τις δύο μοναχές από την μονή με ιερείς και ασφαλίτες αστυνομικούς θα την ζήλευε και ο βάρβαρος βαυαρός Όθων, ο οποίος, αιρετικός ων, με παρόμοιο τρόπο εξεδίωξε τους μοναχούς και τις μοναχές από τα μοναστήρια τους μέσω των επισκόπων που ενέδωσαν στην προδοσία της Πίστεως. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Αναθρέψατε ένα λαό αδιάφορο περί την πίστη για να τον χειραγωγείτε χωρίς να αντιδρά.
Να γνωρίζετε ότι έχετε κρατήσει μόνο τα κτίρια. Η Χάρις του Θεού και ο φύλακας Άγγελος του Ναού έχουν αναχωρήσει από αυτόν τον τόπο. Ο αείμνηστος σύγχρονος άγιος π. Ιουστίνος Πόποβιτς έγραφε «κριτήριον Ορθοδοξίας η στάσις μας έναντι του μοναχισμού».
Επομένως Επίσκοπος ο οποίος διώκει αντικανονικώς μοναχούς από τις μονές τους, μόνο Ορθόδοξος δεν μπορεί να είναι.
Μετά την αναχώρηση μας από την Μονή εισέβαλαν μέσα ως λύκοι αφρίζοντες και θριαμβολογούντες ότι επιτέλους δικαιώθηκαν (προεξάρχοντος του περιβοήτου εφημερίου τους) οι κάτοικοι του πλησιέστερου Βουλιαγμένου πνευματικά χωριού (Χωριό Βουλιαγμένη) για να πάρουν ο,τι απέμεινε τρώγοντας πίνοντας, γελώντας άσεμνα. Και αφού ολοκλήρωσαν την βεβήλωση του Ιερού τόπου, έφυγαν αφήνοντας έξω από την Πύλη ρυπαρά προσωπικά τους αντικείμενα. Τι να πει κανείς! Μόνο οίκτο αισθανόμαστε για τους ταλαίπωρους κατοίκους του χωριου. Είθε να τους φωτίσει ο Θεός και να τους δώσει μετανοια. Για την έκρυθμη αυτή κατάσταση φέρετε ως Επίσκοπος μεγάλη ευθύνη ενώπιον του Θεού.
Τελειώνοντας παρακαλώ πολύ να μου επιστραφούν δυο εικόνες ο Αγ. Αντωνιος και ο Αγ. Αθανάσιος. Τις κλείδωσαν στο Ναό και δεν μου επέτρεψαν να τις παρω. Ειναι αγιογραφημένες από το ευλογημένο χέρι του προπάππου μου με νηστεία και προσευχή.
Αποτελούν οικογενειακά μου κειμήλια.
Μελάνη μοναχή
